vrijdag 17 december 2010



Het winterse weer heeft duidelijk zijn neerslag in het bezoekersaantal van de bibliotheek. Je kunt hier af en toe een kanon afschieten.
En van de paar mensen die wel binnenkomen hoor je niet anders dan:  
“ooohh het is spekglad buiten”, “let maar op als je straks de weg op moet” …. etc. etc..
Maar goed, dat is nu eenmaal een tweede natuur van Hollanders, klagen over het weer. Of het nu 30 graden buiten is,  “het is veel en veel te warm, de mussen vallen van het dak”, of dat het 30 graden onder nul is, “mijn vingers vriezen eraf, zo koud!” het is nooit goed.
Maar bij deze weersomstandigheden kan ik het niet laten om mee te doen, ook ik heb er een bloedhekel aan om me met dit weer in het verkeer te storten, ik ben bepaald geen held op de weg als het meer op een slibberbaan lijkt.
Als je momenteel naar buiten kijkt is het natuurlijk wel een grote kerstprent, dat dan weer wel.
Als ik me niet vergis vroor het op 1 december, de dag van de heilige Sint Eligius. En als we de volksweerkunde mogen geloven betekent dit:
“Sint Elooi brengt de eerste dooi. Begint het echter die dag te vriezen, dan krijgen we vier weken vorst voor de kiezen” en “Als de winter begint met Sint Eligius, dan duurt hij maanden”.
Ik vrees dat we minimaal tot eind december vastzitten aan dit weer en als we het tweede gezegde mogen geloven duurt het zelfs nog maanden.
Misschien moeten we de hulp inroepen van een beschermheilige, de Heilige Clara. Clara is patrones van de blinden.
Verder van vele beroepsgroepen zoals wasvrouwen, borduursters, graveurs, radio- en televisie personeel.
Ze beschermt tegen koorts en oogziekten.
Bekend is ze ook als verleenster van mooi weer. Nog altijd belooft men een worst aan de heilige Clara om mooi weer te krijgen, of men brengt haar eieren. Aanstaande bruidsparen die op hun huwelijksdag mooi weer willen doen dat, vandaar de uitdrukking "Eieren voor Klaartje, goed weer voor het paartje."


 
Dus ik zou willen voorstellen dat we vanavond allemaal een worst of eieren beloven aan de heilige Clara. De liefhebber kan daarbij nog het Noveengebed voor het verkrijgen van een gunst op voorspraak van de heilige Clara van Assisi gebruiken:
Goede God,

U hebt uw licht ontstoken in de heilige Clara,
waardoor zij vol liefde de weg is gegaan van uw Zoon, onze Heer Jezus Christus.
In mildheid en liefde heeft Hij op haar voorspraak veel mensen geholpen. Wij vragen U, op haar voorspraak: (hier kunt u uw intentie noemen)
Wij vertrouwen op uw barmhartigheid, op uw gevende goedheid en bidden u om het  licht van de Heilige Geest deze dagen en heel ons leven.

Mocht het dan mooi weer worden moet je natuurlijk wel even zorgen dat deze bij Clara komen, maar dat kan door je worst of  je doos eieren naar de Clarissen in Nijmegen (Waterstraat 41) te brengen.

Franca
Na het lezen van het stukje van Wilma, was ik natuurlijk weer nieuwsgierig. Om jullie allen het zoekwerk te besparen hieronder het verhaal over ha-ha-ha-tsjie.............
Een oeroud verhaal over het begin van leven in China:
In het hemelrijk heerst Long, de Chinese draak. Long kan niet zonder zijn parel. Die heeft hij ooit uitgeniest. Ha-ha-ha-tsjie. De drakenadem die bij die nies vrijkwam, balde zich samen tot een vlammende parel. Vanaf dat moment ontstond er levenskracht op aarde met hemelse energie die door alles en iedereen in China stroomt: qi [spreek uit: tsjie].
In China geloven ze dat alles wat leeft en beweegt ‘qi’, levenskracht, heeft. Kleine kinderen hebben de meeste qi en ouderen moeten hun qi goed onderhouden.

Dit verhaal is o.a. terug te vinden in het volgende boek:



Titel: De Parel en de Draak
Auteur: Babette van Ogtrop
Uitgeverij: 978 90 6832 789 2
ISBN: KIT Publishers, 2009
‘De Parel en de Draak’ is gemaakt bij de tentoonstelling ‘de Qi van China’ in het Tropenmuseum Junior (tot voorjaar 2012) en is bekroond met een  Zilveren Griffel 2010.


En voor Wilma nog een tip voor de volgende verkoudheidsaanval............


Franca

zondag 5 december 2010

Verkouden

Ineens was het weer zover. Een beetje vroeg dit jaar: de winter is ingevallen.
Veel mensen zijn enthousiast omdat het ook nog eens sneeuwt. Een voorproefje van de witte kerst...
Nou, aan mij is het niet besteed. Ben ook nog eens snipverkouden geworden: brrrrrrrr, niks aan!
Bij al mijn geproest en genies moest ik denken aan een boekje van vroeger: Mannetje Nies. Een van de Gouden boekjes die ik helemnaal heb stukgelezen als kind.
Voor wie het niet kent:
Wanneer de voddenman moet niezen gebeuren er allemaal rare dingen: de gans verliest zijn veren, de hond miauwt in plaats van blaffen, het konijn raakt zijn oren kwijt en nog veel meer. Komt dit nog goed? Natuurlijk komt het goed in dit leuke stapelverhaal.
Ben benieuwd of dit boekje nog is herdrukt en bij BiblioPlus in de collectie zit!
Anders is, op deze sinterklaasdag
dit nies-boek een leuk alternatief:
Een olifant voor sinterklaas!

Ha-tsjie!

Wilma

PS (Las ik ook ergens)

Als je niest dan gebeurt er iets vreemds. Behalve dat je neuskriebel kwijt wilt, roep je ook iets in het Chinees ...